woensdag 9 februari 2011

Een teken van leven

Hier zijn we dan eindelijk weer eens!!!!!! Het jaar is nog maar net begonnen of de ene ellende na de andere achtervolgt ons. Eerst ik zelf iedereen hier de stuipen op het lijf jagen met me hart, maar daar hebben we nu bétablokkers voor. Toen mijn papa, die is nu inmiddels alweer thuis van z'n 2de opname, maar voor hoelang dit duurt?????????? We hebben er geen goed gevoel bij, en we vrezen dat we hem weer snel weer terug zullen moeten brengen......... Hoelang ik nog mijn papa heb......................ik maak me ernstig heleeeeeeeeeee grote zorgen, zie mijn liefste papa met de dag achteruit gaan. Ook is de man van mijn lieve vriendin plotseling komen te overlijden. Geloof me, mijn wereld stond stil!!!!!!! Ik kan vandaag de dag nog altijd niet geloven dat hij er niet meer is......... En als ik naar mijn vriendin kijk, mijn hart huilt en is echt gebroken. Als ik in haar gezichtje kijk, dan schrik ik gewoon, haar lege blik..........en dat was altijd zo'n warme blik. In deze tijden heeft iemand je zoooo hard nodig, en gelukkig zijn er genoeg mensen met mij die haar er door heen slepen.

Ook ben ik sinds begin januari met een opleiding allround nagelstyliste bezig, en ik vind het echt helemaal geweldig!!!! Het onderdeel gel hebben we geloof ik zo goed als afgerond, we gaan nu over op acryl. Het electrisch vijlen is ook al behandeld, dat vond ik nog wel in het begin wat eng, vooral toen ik mijn mama mee had genomen als model. Ik moest toen bij haar voor het eerst live gaan frezen, brrrrrrrrrrr, heb er s'nachts gewoon over gedroomd whahahaha.

Ook heb ik tussen de bedrijven door zo nu en dan nog wat getracht te scrappen, en kan weliswaar 2 kaartjes laten zien. Just a note, vind ik zelf niet helemaal geweldig, je kan merken dat ik echt een scrappersblock had. Bij friends to the end ging het meteen al stukken beter, dat kaartje vind ik ontzettend lief geworden. Ik zou zeggen kijk en beoordeel zelf maar, ik laat het voor nu eventjes hierbij.

Bedankt voor je bezoekje!